Unutrašnje previranje u SDS-u
Srpska demokratska stranka (SDS) ne smije dočekati narednu izbornu godinu bez izabranog predsjednika, jer bi to moglo značiti pad ili totalni raspad partije. Predsjednik Milan Miličević smijenjen je po istom obrascu kao i njegovi prethodnici: Dragan Čavić, Mladen Bosić, Vukota Govedarica i Mirko Šarović. Svi su smijenjeni uz optužbe da ne rade dovoljno na jačanju mjesnih odbora, što se ponavlja otprilike godinu do godinu i po dana prije izbora u BiH.
Potrebna stabilnost i novi lider
Nemanja Vasić, član Skupštine SDS i jedan od osnivača, naglašava da centar moći često iznutra destabilizuje stranku pred izbore. Preporučuje hitno održavanje Skupštine kako bi se izabrali novi predsjednik i usvojio izborni program. Takođe, važan je izbor delegata sa opštinskog nivoa gdje to još nije urađeno. Ostavka Miličevića donijela je i pozitivne promjene jer je poražena grupa koja je pokušavala preuzeti kontrolu nad strankom.
Kandidati i izborna strategija
SDS mora imati svoje kandidate za predsjednika Republike Srpske i srpskog člana Predsjedništva BiH, kao kičmu opozicije. Tek nakon izbora treba razmatrati koalicije. SDS je od osnivanja bio odgovoran i u vlasti i opoziciji, ali nikada nije imao premijera RS, jer su funkcioneri PDP-a bili na toj poziciji. Vasić ističe da je neprihvatljivo da pojedinci na Skupštini govore o poštovanju Statuta i zakona, a da ih ne poštuju.
Snaga SDS u lokalnim zajednicama
Za razliku od liderskih partija, SDS se snaga bazira na mesnim i opštinskim odborima, prisutnim širom RS. Glavni oslonac stranke su opštine Teslić, Prnjavor, Derventa, Brod, Modriča, Šamac, Lopare, Ugljevik i Bijeljina, gdje SDS ima značajnu prednost nad protivnicima. Takođe, važni su i glasovi iz Seberije i Posavine, a plan je da se ojačaju i ostali dijelovi Srpske, uključujući Hercegovinu i Banjaluku.
