Nova starost Petralona lobanje
Tim iz Instituta za ljudsku paleontologiju iz Francuske zaključio je da se calcit na Petralona lobanji počeo taložiti prije najmanje 286.000 godina, sa marginom greške od oko 9.000 godina. Petralona lobanja, pronađena u pećinskom sistemu pored Soluna 1960. godine, ostala je bez donje vilice i bila je obložena kalcitom i sa stalagmitom iznad vrha, što je godinama zbunjivalo naučnike.
Istraživači su koristili uranium-series datiranje direktno na kalcitnim naslagama sa lobanje i okolnih taloga. Kavezna sredina pećine omogućila je precizno uranium-series datiranje kalcita, jer voda u pećini ostavlja minerai bogate uranijumom čiji se produkti mogu datovati. Na osnovu dobijenih podataka, tim je odredio raspon starosti koji ukazuje da je lobanja stara između približno 277.000 i 539.000 godina, što je jasno u okviru srednjeg pleistocena.
Petralona lobanja i dalje ne liči ni na tipičnu ljudsku ni na tipičnu neandertalsku lobanju, pa njeno datiranje ima ogroman značaj za razumevanje homininskog pejsaža Evrope u srednjem pleistocenu. Ranija datiranja su varirala od oko 170.000 do 700.000 godina, ali nova uranium-series analiza kalcita daje konkretiniji okvir za starost Petralona lobanje.
Chris Stringer iz Muzeja prirodne istorije u Londonu izjavio je da novo starosno ograničenje sugeriše "persistence and coexistence of this population alongside the evolving Neanderthal lineage in the later Middle Pleistocene of Europe." Ova otkrića naglašavaju mogućnost suživota različitih hominina u Evropi u srednjem pleistocenu i produbljuju pitanje porekla Petralona lobanje.
